"Arkadaşlar!... Askerler!... Ben, Emre'nin bize katılmasını kabul ediyorum.O, çok cesur birisi. Sizler ne dersiniz?"Herkes birbirine baktı. Emre'nin gözleri sevinç ve arkadaşları arasında gidip geliyor, umutla verecekleri cevabı bekliyordu.İsa atıldı:" Komutanım, madem öyle uygun buldunuz, ben de kararınıza uyarım."Diğer çocuklar da aynı şeyi söylediler.Emre, öyle bir sevinç çığlığı attı ki tepelerde yankılandı:Hızla gidip, abisinin boynuna sarıldı. İsa, sert bir davranışla kardeşini itti."Asker!" dedi. Artık evin dışında abi-kardeş yok.Mademki çetenin içindesin, ona göre davranıp,ona göre hareket edeceksin.Tamam mı?"Emre, hızla hazır ol durumuna geçip "Emredersin, komutanım!" dedi.Hepsi birden ellerini tekrar birleştirip, bir kere daha yemin ettiler:" Ölmek var, dönmek yok!"(Tanıtım Bülteninden)