Kitap İnceleme

Ömrünün bir bölümünü sıradan insanların akıl ve hayallerinden bile geçiremeyecekleri türden "zevk-ü sefa" alemlerinde geçiren Tolstoy (1828-1910), en çok bu dönemde (onu bir ikilem karşısında bıraktığı için) yaşamı kendisine zehir eden bir sabit fikirden yaşamının son demlerine kadar kurtulamamıştır: Varoluşçu haklı kılacak "yaşamın anlamı" ile, yaşamın antitezi olan ölümün "anlamsızlığındaki anlamı" yakalamadıkça, yaşam "Kocaman bir Hiç"tir.Yaşamın ve ölümün anlamını ömrü boyunca arayan; yaşamının sonuna doğru "ölümün anlamsızlığındaki anlamı yaşamın amacı içinde" bulan (ya da bulduğunu sanan); yaşamın amacını da "tüm insanları sevmek, tüm insanlığı kardeş bilmek" ilkesiyle formülleştiren ve bu ilkeyi (Tolstoyanizm denen) kendine özgü, Hıristiyan temelli yeni bir dinin ilmihali içinde yaymaya çalışan bir din kurucusu, çileli bir ruh idi bu büyük sanatçı.Her sanatçı -bir bakıma- yeni bir din kurucusu ve her sanatçı -bir bakıma- çileli bir ruh değil midir zaten!..(Arka Kapak)