Acıya dayanacak kadar güçlü olduğumu düşünmüştüm. Garip amagerçek; aslında acısız yaşayamıyoruz. Çünkü bilgi ve gerçeğin asılkaynağı olan acı, varlığımızın farkına varmamızı da sağlıyor. Bizi sahicikılıyor.Yansız akıp giden, hayat denen saçmalık. Bitmek bilmeyen, kötügeçmeye kararlı yıllar. Geçmiş zaman, şimdiki zaman ve gelecek.?Neden komünist olmadığını anlamış değilim.? Kim bu Barış Utkan?Yorgun gemiyi kucaklamaya hazır bir liman bulmalı. Aşk, insanıuyumlu ve erdemli yaparmış. Duru ve gizemli, Botticelli?yi hatırlatanElif gelmiş kapıya.Büyük aşklar ya ölümle bitermiş ya yasaklarla örülürmüş... Hayatınrüyası kısaymış... Kim görmüş? Kim görüp de fark etmiş.Mehmet Eroğlu, büyük bir aşkı ve bir dönemi, derinlikli ve ustacaanlatıyor. Türlü alçaklıklar, kurtulamayanlar, sürüklenenler...