Polisle çatışırken bitti galiba çocukluğum ve ilkgençliğim Yoldaşlık günleriydi; ?Kardeşler!? diyordu içimizden biri?Dağın geyiği, dilin şiiri tanık olsun; anamızın ak sütüTanık olsun ki haklıyız, kazanacağız!? Barikat günleriydi.Yaralı bir kardeşi taşırken omzumda, cesaret diyordumSesimde tereddütsüz geziniyordu en delişmen tayVahşi bir vadiden akıyorduk toynaklarımız kan içinde! Alev bir nidâ idik ve arkadaşlık günleriydiHayatın bir hikâyesi varsa bizimki biraz da bu idi işteÖlüm en gencimizden yakaladı, on yedisindeydiŞimdi uzun uzun susuyor belleğini yitiren kim varsaÇağ nedir, unutuş ne; zaman bir iğne deliğinden geçipDarası oluyor birikmiş anıların ve ölümlerinKekeme bir tarih yazıcısının bize ayırdığı sayfadaKanlı bir nidâ işaretiyiz, tarihin imlâsını bozan ! Yaralı bir nidâyız yaşadığımız bu dünyada